Een blik onder de microscoop, een voorzichtige wiebel met twee reageerbuisjes, een druppel te veel, de explosie, recht overeind staand haar. Wie aan laboratorium denkt, ziet het direct voor zich. Maar zo gaat het er bij Suresy niet aan toe, vertelt wetenschappelijk analist Saadia Dif. Zij werkt dagelijks in ons laboratorium met bloedmonsters, DNA-samples en bacteriën. Complex voor ons, alledaags voor haar: “Het is eigenlijk net koken.”
Saadia bleef na haar stage bij Suresy in 2019 hangen. Tegenwoordig analyseert zij DNA-monsters op bepaalde ziektes die de cliënt getest wil hebben. Wanneer je een test afneemt, stuur je een afnamemonster en wacht je de uitslag af: positief, of negatief. Maar achter de schermen gebeurt iets magisch. “We extraheren DNA in buffers en meten de fluorecentie van geamplificeerd…” Ho! Stop. Het is net koken zei je, toch Saadia? Misschien kunnen we het iets eenvoudiger maken? Hoe leg je dit werk uit als je op een verjaardag zit?
“Dan zeg ik meestal dat ik met moleculaire technieken werk die afwijkingen aantonen op het genetisch materiaal van een testmonster”, vertelt ze. Het genetisch materiaal bestaat uit DNA, dat wordt geïsoleerd uit bijvoorbeeld urine, speeksel of anale materie. Microscopen komen er niet aan te pas. “Wij werken vooral met isolatie machines. Die het DNA extraheren, en met PCR-machines, die het afwijkende DNA opmeten. Dat kennen jullie misschien nog van Corona.”
PCR (polymerasekettingreactie) kopieert kleine DNA-sequenties. Saadia ziet haar werk als koken, omdat zij de receptjes heeft om deze sequenties na te maken. Vervolgens mengt ze dat met het DNA van de cliënt, en wacht de reactie af. “Als je het juiste recept weet, kun je alles testen wat in dat betreffende monster aanwezig is. Neem bijvoorbeeld de soa chlamydia trachomatis. Je voegt de bouwstenen – ingrediënten dus – van die betreffende soa toe. Een beetje van dit, en een vleugje daarvan. En zo kun je zien of bijvoorbeeld Chlamydia aanwezig is in het afnamemonster van de cliënt.”
De cliënt ontvangt vervolgens een rapport met het antwoord: positief of negatief. “Maar het rapport laat ook de CT-waarde zien. Ook dat kennen veel mensen nog van de Coronatests. De CT-waarden geven aan hoeveel van het afwijkende DNA aanwezig is in het DNA van de cliënt. Dus hóé positief je precies bent.” Daarmee wordt bepaald of de besmetting zich in een vroeg of laat stadium begint, vertelt ze. “En dat is dan weer belangrijk voor de behandeling. Want daar gaat het om.”
Het komische beeld van ontploffende reageerbuisjes, laat wel zien dat labwerk gevoelig is. Details en microliters maken het verschil. Vandaar dat het lab van Suresy ook onder streng toezicht staat. “We zijn ISO gecertificeerd, dus houden ons aan die wetgeving”, wijst Saadia op de strenge, internationale kwaliteitsnorm waar 1,6 miljoen bedrijven onder vallen. “Ons werk wordt altijd opgestuurd naar een geautoriseerd persoon. Die bekijkt het proces en het testresultaat. Pas dan gaat het naar de cliënt.”
Wat Saadia tot slot nog fijn vindt aan haar werk, is dat de testen volledig anoniem zijn. “Met elke test komt een unieke code. Die moet je meesturen. Anonieme tests maken het vooral toegankelijk voor iedereen. Bijvoorbeeld met een soa, dan blijf je soms liever onder de radar.” Wel waarschuwt ze ervoor de handleiding van de tests altijd goed te lezen. “Zonder die code kunnen we niks terugkoppelen”, besluit ze.
Wil jij een wetenschappelijke test duidelijkheid laten geven over jouw gezondheid? Neem dan eens contact op Suresy, just to be clear!
